Update 14 - MADAGASKAR

25 december 2012 - Antananarivo, Madagaskar

Maandag 17 december

De kleine Tsoa is wederom niet lekker. Honorine heeft weer amper kunnen slapen vannacht. De kleine heeft buikpijn, diarree en bloed in de ontlasting. Honorine gaat met Tsoa langs de dokter en Anna en ik mogen de kleuters in toom houden. Eerst rij ik mee met Honorine en Tsoa, Fahra en de nu allerkleinste Sambatra die ook voor het eerste vaccin naar de dokter moet, met Toki naar beneden. Ik haal er meer dan genoeg bananen voor de kleuters. Ik loop terug en tref Anna en de kleuterklas gelukkig nog heel aan ;) Honorine en Tsoa komen pas vlak voor de lunch van de kleuters terug. Met de kleuters lopen we naar de kantine. Vanmiddag krijgen ze nog een lunch, maar vanaf morgen tot aan de kerstvakantie zullen ze een ontbijt halen bij de kantine voor vertrek naar de kleuterklas en kunnen wij het extra’s aan de kinderen geven voordat ze terug naar huis gaan. De kantine is in het huis van Nordine. Het is voor Nordine nog best druk als er ’s middags allemaal kleuters en mensen over de vloer komen, dus om die reden. Na onze eigen lunch dalen Anna en ik gezamenlijk af voor aanvullen van internetcredit en een aantal kilo groenten voor het weeshuis. Honorine zal met Tsoa nogmaals langs de dokter moeten dus wij doen de boodschappen voor haar. Na terugkomst rotzooi ik nog wat aan, bereiden we het lesmateriaal voor de kleuters voor morgen voor en als het avond is na het eten naar bed.

Dinsdag 18 december

Vanaf vandaag zullen de kleuters een ontbijt bij Nordine krijgen. Om half acht opende Anna en ik het kleuterschooltje. Honorine moest even langs de stad voor opnieuw een analyse van ontlasting Tsoa, maar was iets na achten al weer terug. De kleuters hebben lekker buiten gespeeld en ze hebben een kerstliedje geleerd. Halverwege de ochtend kwam er nog een vrouw met een gehandicapt zoontje om hulp vragen. We hebben haar geld voor eten en benodigdheden gegeven. In Ambositra is wel een centrum dat gehandicapten en hun familie helpen. Toch is deze vrouw langs gekomen voor hulp en dit om de reden, die Honorine nogmaals benadrukte, het zijn op dit moment de zwaarste maanden voor de mensen in Madagaskar. De prijzen van bijna alle producten vliegen wekelijks omhoog en het wisselende weer speelt ook niet echt mee.. Nu in deze periode is het extra belangrijk dat mensen elkaar helpen. Als afsluiter van de lesdag krijgen de kinderen biscuitjes die we gister gekocht hebben. We lopen nu slecht met de kleuters afkomstig uit het weeshuis terug richting huis. Een stukje rustiger dat wel, maar ook een beetje raar. Anna en ik bereiden onze eigen maaltijd deze middag, niet veel bijzonders hoor, gewoon een broodje gezond, maar is ook wel eens lekker. ’s Middags heeft Anna Franse les. Van een nieuwe lerares. Anna en ik lopen gezamenlijk naar het dorp en kopen onderweg lekkers voor alle kinderen van de school. Morgenmiddag zullen wij alle kinderen wat lekkers uitdelen. Leuk zo voor de kerstvakantie. De Franse les bevalt Anna. Na haar les lopen we terug richting huis, waar we niet veel later voor het avondeten aanschuiven. Na te hebben gemsnt met thuis stap ik mijn bed weer in.

Woensdag 19 december

Vandaag een korte dag voor alle kinderen van de school. De kleuters halen ’s ochtends hun ontbijt bij de kantine, komen daarna richting de klas en rond een uur of negen kunnen alle kinderen weer gaan. Vandaag kregen alle kinderen hun ingekleurde kerstboom mee naar huis. Anna en ik hebben op stukjes papier kerstbomen met kerstballen getekend. Het was de bedoeling dat de kinderen de vorm van de boom met groene verf zouden overtrekken en de kerstballen een rood kleurtje zouden geven. Dit werkje mochten ze mee naar huis nemen om hun huis mee op te vrolijken voor kerst. Voor kerst wilden we graag alle kinderen van de school op iets lekkers trakteren. Anna en ik hebben gister in de stad snoepjes gekocht. Voor de in het totaal vierhonderd kinderen op de gehele school waren dat nog al wat zakjes snoep. Acht zakken lolly’s, tien zakken zuurtjes en tien zakken met kleine biscuitjes. We delen de biscuitjes uit aan de kinderen in de kleuterklas en gaan de vijf klassen bij langs en delen de lolly’s en snoepjes uit. Daarna zijn ook de andere klassen vrijaf. We sluiten de kleuterklas af, maar lopen dit keer niet direct door naar huis. Vandaag hebben de leraren, eigenlijk allemaal leraressen op één mannelijke docent na, een etentje gepland voor de drie vrouwen die al met pensioen zijn. Daarvan zijn er twee officieel met pensioen, maar nog vaak te zien in en om de school en is Honorine de derde die dus ondanks haar pensioen nog wel les geeft. Vanaf half tien bereiden we met z’n allen de lunch voor. In plaats van een schrijfarm van het schrijven op school krijg ik vandaag een schil, rasp en snij –arm :) Een aantal kilo aan komkommers heb ik geschild en een kilo aan wortels geraspt. Verder zijn alle tien vrouwen bezig met de bereiding van de lunch. Ze zijn allen nog in hun schooloutfit, kortom in nette rokken, pantalons en bloesjes. Wel een heel gek gezicht als zij voor de lunch met hun bloten handen drie kippen slachten, die ze uit een zak halen. Dit was even omschakelen. Een nette vrouw in mantelpakje dat de nek van de kippen omdraait en met een mes de ingewanden eruit peutert. Verse kip staat dus ook op het menu deze middag. Tegen half één is alles bereid en staat het op tafel. We zitten aan schoolbankjes die aan elkaar zijn geschoven en zijn bedekt met een kleed in één van de lokalen. Er staat een waar feestmaal op tafel. Wortelsalade, komkommersalade, pastasalade met vis, stokbrood, rijst en de kip met doperwtjes. Er word het één en ander gesproken ter gelegenheid van dit feestmaal. Collega Madame Theresa en Honorine krijgen van de andere collega’s een theepot en serviesgoed cadeau. Verder zitten we gezellig aan tafel te genieten van het lekkere eten. Pas tegen kwart over drie verlaten we allen het lokaal, alles opgeruimd en wel. Ontzettend aardig natuurlijk dat Anna en ik er weer bij mochten zijn. We hebben ze daar allemaal erg voor bedankt. Het is inmiddels al weer het einde van de middag als we terug thuis komen. Het weer is inmiddels omgeslagen en de regen komt met bakken naar beneden. Niet echt weer om naar de stad af te dalen dus, gelukkig is dit ook niet perse nodig vandaag. Anna en ik bereiden een werkje voor komende week voor de kleuterklas voor en we tekenen en knutselen gezellig wat met de kinderen aan de tafels in de woonkamer.

Donderdag 20 september

Eén van de laatste dagen voor de kinderen op school voor de kerstvakantie ook hier begint. Vele zijn echter vandaag al vrij of hebben een uitje met school. De kleuterklas openen we vandaag nog wel, de rest van de klassen zijn verlaten, want de kinderen hebben een uitje. Ook de kantine was vanmorgen geopend voor de kleuters. Er waren 42 kinderen gekomen naar de kantine, maar in de kleuterklas kwamen er zich nog geen dertig melden. Veel hebben we om die reden dus ook niet kunnen doen met de kleintjes. Ze hebben lekker mogen spelen en om half tien hebben we ze de koekjes uitgedeeld en mochten ze al weer gaan. Ik ben met Anna terug richting huis gelopen. Ik heb daar de boodschappentassen opgehaald en ben teruggelopen langs de school om met Honorine boodschappen te gaan doen. Anna voelde zich niet zo lekker dus bleef thuis. We zijn langs de bank naar de markt in de buurt van de gevangenis gelopen. We hebben er de zakjes laten vullen met rijst, ieder twee wortels en twee aardappels. Nu inmiddels weer wat extra zakjes te vullen na aankomst van de zeven jongens en de vrouw vorige week. Na het langsbrengen van het eten hebben we op de weg terug nog wat boodschappen gedaan voor thuis. Honorine zou rond half twee de resultaten van ontlasting van Tsoa kunnen afhalen. Het was inmiddels al twaalf uur geweest en om eerst weer helemaal terug te lopen naar huis en daarna weer opnieuw naar de stad af te dalen, leek geen optie. Ik heb Anna laten weten tijdens de lunch in de stad te blijven en samen met Honorine te wachten tot half twee. We hebben in de stad bij één van de hotely’s langs de weg wat gegeten en hebben nog de marmieten, bordjes en lepels voor Nordine gekocht die ze vorige week aan de familie in de gevangenis gegeven had. Om half twee zijn we de testresultaten gaan ophalen, gelukkig hebben ze niet veel kunnen vinden. Hij heeft geen wormen, maar enkel wat last van zijn buik waarschijnlijk veroorzaakt door het feit dat hij vaak zijn vingers in zijn mond stopt nadat hij over de vloer heeft gekropen en met zijn handen in de vieze aarde heeft gezeten. Wel logisch dat hij daar soms niet zo lekker van wordt. Honorine is met alle boodschappen met de taxi terug naar huis gereden en ik ben teruggelopen omdat ik nog telefooncredit en water wilde kopen. Na thuiskomst heb ik de kamer een beetje opgeruimd en heb ik geholpen met het eten, nog wat mailtjes verstuurd en naar het eten weer richting bed.

Vrijdag 21 september Vroeg opgestaan. Ditmaal niet voor vertrek richting de kleuterklas, maar voor vertrek richting een andere school in Ambositra. De kleuterklas blijft vandaag ook dicht. De kleuters kunnen hun ontbijt in de kantine halen en mogen daarna weer direct mee naar huis. Veel kinderen zullen er anders ook vandaag niet komen opdagen en dan kunnen we de tijd beter aan iets anders besteden. Anna blijft lekker liggen terwijl mijn wekker om kwart over zes al gaat. Samen met Honorine daal ik af naar het dorp. We kopen er snoepjes en moevbollen om uit te delen aan enkele gezinnen die de organisatie ondersteun, dit omdat het bijna kerstmis is. We gaan als eerst langs het andere weeshuis, gelegen aan de andere kan van het dorp. Honorine was eerst ook lid van dat centrum daar, maar nadat ze laats had gehoord dat daar niet helemaal meer eerlijk werd om gegaan met het geld is ze daar uit gestapt. Ook een oud-collega van Honorine die daar als hoofdvrouw werkte is hierdoor daar gestopt. We zijn langs gegaan om te kijken hoe het daar gaat. Gelukkig waren de kinderen er nog wel en het gaat ze goed af. De kokkin runt er nu het weeshuis. Er wonen zestien kinderen met een leeftijd tussen de acht en zestien jaar. We delen er de lolly’s uit en geven ze een zak met de moevboll. Daarna lopen we een heel eind verder, wederom tussen de rijstvelden, opzoek naar de grootmoeder van Vahatra en haar zusje en broertjes. We gaan ze opzoeken, kijken hoe het met ze gaat en we willen ze wat pasta geven als extra voor kerst en ook wat snoepjes uitdelen en een zak met moevbollen. Na een hele tijd lopen treffen we de grootmoeder werkend in de rijstvelden aan. We lopen langs haar huis waar we het extra aan eten achterlaten. Ze laat weten dat de kinderen op dit moment bij de tante zijn, iets verderop. Verder laat de grootmoeder weten dat hun vader nog is langs gekomen. Maar echt niet om de kinderen te zien hoor! Weer heel stom van hem. Hij is ruim een week geleden langs gekomen bij de grootmoeder met de vraag, in naam van Honorine, of hij de marmiet en dekens mee mocht nemen. Hij scheen te hebben gezegd dat hij ze van Honorine hier moest komen ophalen. Honorine heeft dit helemaal niet doorgegeven en juist uitdrukkelijk aan hem laten weten dat hij geen recht heeft op die spullen, maar dat het voor de kinderen is. Nogmaals gelogen dus, dom dom dom! Maar het belangrijkste is dat het met de kinderen goed gaat. Als we ze iets verder op bij een riviertje met de tante tegenkomen, blijkt het goed met ze te gaan. Fêty slaapt bij de tante thuis, dus die krijgen we te niet te zien, maar het schijnt goed met hem te gaan. Vahatra, Hanitra en Aina zien erg schoongewassen en ja toch ook een stuk gelukkiger uit. We waren eerst van plan nog bij andere weeskinderen langs te gaan, maar we zijn inmiddels al vier uur onderweg en de boodschappen voor het weekend moeten ook nog worden gedaan. We besluiten een andere keer deze week de andere weeskinderen te gaan bezoeken. We geven de overige snoepjes direct aan de kinderen en omwonende kinderen die ook bij de rivier aan het spelen waren. We zeggen ze gedag en lopen het hele stuk weer terug naar het dorp. Tegen elf uur staan we op één van de markten de boodschappen voor het weekend te doen. Een grote tas vol wortels, sperzieboontjes, een aantal kilo komkommer, paprika en courgette. Tegenover de markt houden we een taxi staande. Op de weg terug naar boven slaan we voor komende maand nog een vat olie in, zakken pasta en vele zakjes zeep. Met de taxi keren we voor de lunch terug naar huis. Anna is lekker uitgeslapen en voelt zich gelukkig inmiddels wat beter. We lunchen gezamenlijk en ik daal daarna nogmaals even snel naar de stad af voor wat water en eieren voor Honorine. Na terugkomst ruim ik het één en ander in de kamer op. Een groot deel van de kinderen is bij Nordine een dans voor kerst aan het voorbereiden. Lysette en Veronique zijn nog wel thuis en we spelen deze middag kaart met ze. Ze hebben ons de vorige keer al een spel van hier geleerd en we spelen dit tot aan het eten. Na het eten met een kopje thee op bed, nog even snel de blog bij typen en daarna eindelijk weer eens tijd nemen om wat te lezen.

Zaterdag 22 december

Vandaag opgestaan na een wat onrustige nacht voor zowel Anna als mij. Voor mij geld dat ik volgens mij gewoon ongesteld moet worden, maar Anna blijft zich na opstaan nog niet lekker voelen. Ze heeft hoofdpijn, buikpijn en diarree. Na een paar hapjes aan fruit als ontbijt trekt ze zich weer boven terug. Wanneer ik verder niks meer voor haar kan betekenen help ik beneden Lola en de kinderen met het bereiden van het eten voor vanmiddag. De blaren staan letterlijk in mijn handen na het schillen van de aantal kilo aan wortels en het snijden van de vele boontjes. Om een uur of half negen komt Honorine bij haar bezoek bij Nordine vandaan en vertrekken Honorine en ik naar het dorp. Wederom is het zaterdagmorgen en ik inmiddels wel door dat de zaterdagochtend niet de beste tijd is om af te dalen naar het dorp.. Maar we moeten nou eenmaal nog wat gehakt van de markt halen voor de lunch en we wurmen ons met z’n tweeen door de massa mensen heen. Honorine moet ook nog even langs de apotheek, we halen nog wat tomaat en ananas op en nemen dan snel weer een taxi terug naar huis. Het geeft, zo op de vroege ochtend vooral, zelf een beetje een klaustrofobisch gevoel je hier in de nauwe straten van Ambostira te bevinden. Na de lunch deze middag moet ik echter nogmaals de stad in. Het is wel is waar wat minder druk, maar nog is zaterdag niet de dag die ik uitkies om vrijwillig door de stad te gaan lopen. Helaas moet ik nu wel. Anna is echt ziekig en heeft nu ook koorts. Ik haal voor haar wat stokbrood op, jam, yoghurtjes. Iets dat ze misschien nog wel wil eten. Verder koop ik voor de meisjes een nieuwe voorraad nagellak en nagellakremover. Ze hebben gevraagd om nieuwe nagellak, voor kerst al het kan, want de andere potjes zijn al weer leeg. Na terugkomst van het dorp rond een uur of half drie rotzooi ik wat aan. Anna is niet tot veel in staat, dus ben ik maar wat zachtjes onze kamer aan kan gaan maken en heb ik de kleren in de kast weer eens opgeruimd. Nu werk ik mijn blog bij, zal ik wat mailtjes gaan versturen en zo nog wat te eten voor Anna voorbereiden. Vanavond vast weer het zelfde liedje: eten, tandenpoetsen, misschien nog even lezen en naar bed. Zondag 23 december Zondag, rustdag. Mijn dag begint vandaag met een wekker die pas om kwart over zeven gaat dit keer. Anna slaapt rustig door terwijl ik me omkleed en naar beneden ga voor een kopje thee. Ik help met het voorbereiden van eten voor vanmiddag. Ik breng Anna haar ontbijtje boven en inmiddels stroomt het huis al wat leeg en trekt richting de kerk. Ik ga naar beneden en neem een weliswaar koude douch, maar fris je toch wel een beetje van op. Des te lekkerder is het als je eronder vandaan komt en je warmere kleren weer aan kan doen :) Na de douche verzamel ik alle was van mijzelf en neem ook een deel van Anna haar was mee, die inmiddels wakker geworden is na een goede nachtrust en een beetje gegeten heeft voor ontbijt. Het duurt even eer ik alles gewassen heb en hang het daarna te drogen aan de waslijnen boven voor de deur van onze kamer op het balkon. Na de lunch loop ik richting het dorp voor wat te drinken voor Anna. Na terugkomst nemen we alle knutselspullen mee naar beneden, inclusief enkele kerstspulletjes die we uit één van de dozen uit de container hebben geplukt. De hele middag zijn we zout met het maken van kersttekening, -kaarten en –knutselwerkjes. Anna houdt zich nog rustig hoewel ze zich al wel ietsje beter voelt dan gister. Voor Anna staat er eten op haar kamer terwijl ik beneden met de kinderen mijn bordje leeg eet. Na het eten kunnen we ditmaal rustig aan doen. We hoeven morgen niet op voor een schooldag, het is ook hier kerstvakantie. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- En bij deze wil ik iedereen het volgende wensen: ‘Tratry ny Noely ary ho Tratry ny taom-baovao’, of te wel ‘Fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar’! ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2 Reacties

  1. Margot:
    25 december 2012
    Lieverd, wat ben je toch hard aan het werk! Maar wat zal het ook voldoening geven, om zo je steentje bij te kunnen dragen. Ben trots op je! Voor jullie allemaal ook gezellige kerstdagen en hopelijk een beter jaar voor de mensen van Madagaskar! Liefs xxx
  2. Tante Bie:
    25 december 2012
    HiNoortje ook voor jullie fijne feestdagen en een hartverwarmend 2013!