Update 11 - MADAGASKAR

Maandag 26 november

Een dagje vrij, niet om half 8 beginnen in de kleuterschool, maar gewoon net zo vroeg op hoor! Honorine heeft de komende drie dagen een bijeenkomst voor leraren en leraressen, gaande over het lesgeven. Deze drie dagen zullen de kleuters in plaats van een lunch een ontbijt kunnen afhalen in de kantine bij Nordine. De kleuters kunnen af en aan lopen, dus echt hulp met de afwas is niet nodig. Anna en ik hebben onze eerste bakken tot tuintjes omgetoverd. In eerste instantie was het idee een groentetuin aan te leggen op het terrein achter het weeshuis. Nu is dit lastig om te omheinen en af te bakenen. Nu bedacht ik dat we de groenten ook zouden kunnen kweken in bakken. Na overleg en aanschaf van planken en spijkers willen de twee werkmannen die hier veel werk in en om het huis verrichten, wel bakken voor ons in elkaar timmeren. Ze hebben zelf al eens zulk soort bakken gemaakt op pootjes en wat kleiner dan ik in eerste instantie in gedachten had, maar de bakken die hun al eens gemaakt hebben zijn nog makkelijker te verplaatsen op plek waar nodig, wat wel zo handig is. Er stonden er nog twee in de berging, dus deze hebben we vandaag kunnen vullen met aarde en de zaadjes voor tomaat, paprika, sla, bieslook en snijbiet. Ze zullen nog wat bakken maken die we in de loop van de tijd met andere plantjes kunnen vullen. Nu maar hopen dat de plantjes een beetje groeien willen. Om half twaalf kwam Jamie, zoals van te voren bericht, langs. Hij is een Engelse student die hier een aantal maanden aan verscheidene groepen mensen Engels leert. We hebben hem al eens eerder ontmoet en liet ons toen al weten nog eens langs te komen. Hij heeft met ons mee gegeten tussen de middag. Volgende week maandag zal hij nogmaals langskomen. Hij vertrekt echter over twee weken weer terug naar Engeland waar hij zijn studie zal vervolgen. Via de organisatie waarmee hij deze kant op is gekomen zijn er al eens eerder studenten naar het weeshuis gekomen om Engelse les te geven aan de kinderen. Hij zal dit adres doorgeven aan andere studenten die mogelijk komen. Voor de kinderen hier zou de Engelse taal echt een verrijking zijn. In Madagaskar wordt er nu echter nog ontzettend weinig aandacht besteed aan het Engels. Aan alles buiten Madagaskar eigenlijk. De kinderen leren wel Engels op school in de hogere klassen, maar Frans wordt toch als eerste taal naast Malagasy gezien. Dit is op zich wel logisch, maar met Engels als voertaal in de rest van de wereld, is Engels wel zo belangrijk voor eventuele mogelijkheid tot intreden in de rest van de wereld. Jamie is met Honorine, Anna en mij terug gelopen naar het dorp voor boodschappen. Hij is vandaaruit doorgelopen naar zijn eigen verblijf in de stad. Met Honorine zijn we boodschappen gaan doen op de markt en zijn we nogmaals gestopt bij de familie van de vier kinderen. De andere vrouw die had aangeboden voor de kinderen te willen zorgen is nog niet langs geweest. Na navraag wil ze nog graag voor de kinderen zorgen, maar moet ze iedere dag hard werken op het land om een schamele 2000 Ariary te verdienen voor een beetje eten. Honorine heeft doorgegeven haar de 2000 Ariary te betalen voor de dag die ze dan vrij neemt om bij ons langs te kunnen komen. Als het goed is zou ze nu dan komende donderdag langs  komen. We zullen zien of ze dan langskomt. De zon brand fel en met kilo’s aan lychees, wortels, mango’s en meer in de rugzak en de door ons gekochte boodschappentas komen we uiteindelijk weer thuis aan. Even een beetje bijkomen en na het eten naar bed.

Dinsdag 27 september

Vanmorgen zijn Anna en ik naar de stad gegaan voor wat boodschapjes. We hebben vandaag alle tijd. Na de lunch hebben we het grootste deel van de kinderen op de foto gezet. Een pasfoto is nodig voor een lidmaatschap voor het Alliance Française. Na de lunch, rond een uur of twee kwamen twee Nederlandse op bezoek. Wij wisten dit echter niet, maar natuurlijk altijd leuk. Ze kwamen bij Remi vandaan en zijn met z’n tweeën op reis door Madagaskar. Eigenlijk voor werk, maar ook wel een beetje voor vakantie. Ze komen beide uit Groningen vandaan. Een van de vrouwen schijnt echter weer een vriendin te zijn van een moeder van een vriendin van mij. De wereld is dan toch maar klein! :)  In de middag heeft Anna Franse les, dus zijn we wederom afgedaald naar het dorp. Voor het eten kwamen we weer terug. We hebben de kinderen de foto’s op de computer laten zien. Heb zo ook vol trots mijn familie kunnen tonen :) Na het eten weer naar bed.

Woensdag 28 september

Het was eigenlijk de bedoeling vanmorgen af te dalen naar de stad om zowel de boodschappen voor hier thuis te doen, als de matten te gaan kopen voor een andere kleuterklas voor een school in het dorp. Nu heeft Fahra erg slecht kunnen slapen doordat hij dochtertje wat ziek is. Ikzelf ben ook een paar keer wakker geworden van het babygehuil. Nu Fahra zelf ook niet lekker is van de vermoeidheid en de baby nog steeds ziekig toont, wil Honorine zelf met ze langs de dokter. Ze zal dan ook zelf de groenten halen die nodig zijn voor de lunch vanmiddag, er zullen namelijk drie “Vasah” met chauffeur komen eten die middag. Honorine weet echter nog niet dat dit Peter en Monique zijn met Remi, Maiya en Marc. Wij worden geacht de kinderen in de gaten te houden terwijl Honorine de taxi neemt langs de dokter en naar het dorp. We nemen teken- en kleurspullen mee naar beneden, waar we de kinderen lekker laten knutselen en tekenen. We zitten binnen, want echt weer om buiten te zitten is het niet. Het is vandaag bewolkt en het is van tijd tot tijd wat frisjes. Het geheel doet een beetje herfstachtig aan. Gezellig met z’n allen tekenen en knutselen versterkt dit idee alleen maar. Na terugkomst van Honorine helpen we mee de lunch te bereiden en helpen we mee de schortjes van de ruim zeventig kleutertjes te wassen. Dit alles vanuit teilen met water en zeep. Ik heb geschrobd totdat mijn vingers er letterlijk van gingen bloeden :) De schortjes zijn vaak zo vuil en enkel met veel zeep en schrobben krijg je ze weer een beetje schoon. Rond een uur of twaalf en mijn handen nog onder het sop, arriveren Remi, Marc, Maiya, Peter en Monique. Wij wisten al dat ze zouden komen met een volgeladen auto met spullen uit de container. Honorine wist niet dat hun nogmaals langs zouden komen. Peter en Monique vertrekken morgen terug richting huis. De container hebben ze afgelopen week geheel geleegd en de inhoud hebben ze opgeborgen in een bergingsruimte bij Remi op het terrein in Ansirabe. Een aantal dozen wordt hier uitgeladen en het grootste deel aan speelgoed wordt geleegd bij het kleuterschooltje. We eten gezamenlijk met z’n allen. Alle kinderen zijn deze middag vroeg vrij van school. Na de lunch houden we nog even een grote schoonmaak en na Maiya te hebben geschminkt en nog wat te hebben gepraat met Peter, Monique en Remi, zijn zij halverwege de middag weer vertrokken naar Ansirabe. Anna en ik zullen twaalf december voor een aantal daagjes naar Remi toe gaan. Zij vertrekt 20 december met Maiya naar Nederland, het is nog wel zo leuk ze voor die tijd  af te spreken. Remi heeft ons ook volgende week vrijdag meegevraagd naar een Sinterklaasfeest dat zal worden gehouden in Tana. Het schijnt dat Nederlanders wonend hier in Madagaskar elk jaar een Sinterklaasfeest organiseren. Remi is er nog nooit met Maiya heen geweest, maar nu ze dit keer vrij is op die dag gaat ze wel. Hier komt het uit, dus hoogstwaarschijnlijk zullen we vrijdagmiddag vertrekken naar Tana en zullen we daar verblijven tot zondag. Lijkt me heel leuk! We missen zelfs het Sinterklaasfeest niet :) Verder hebben we de Sinterklaas-sfeer hier dan echter niet echt, maar horen we hier al geregeld kerstliedjes op de radio. Ook gek: ‘Let it snow’, terwijl ze hier nooit geen sneeuw zullen zien en de zon zijn zonnestralen de gehele dag laat schijnen. Wel, behalve vandaag dan ;)  ’s Middags valt er niet veel te doen, geen boodschappen e.d. Ik heb wat geholpen met het kiezeltjes halen uit de rijst voor het eten vanavond en ben nu mijn blog aan het bijwerken. Morgen zullen we ’s ochtends vroeg weer beginnen op het kleuterschooltje. We zullen weer aan de slag gaan hoor! :)

Donderdag 29 december

Vanmorgen om half 8 de deur uit met een tas vol zakjes pinda’s voor de kleuters. De blouses aan, pinda’s uitgedeeld, liedjes zingen, in de schriftjes en op de schoolbordjes tekenen en buitenspelen, is vandaag de dagindeling. Halverwege de ochtend terwijl we de kinderen helpen de getrokken lijntjes in de schriftjes over te trekken, valt Anna ineens flauw. Ikzelf heb het niet zien gebeuren, maar op eens zat Honorine naast Anna op de grond. Gelukkig was ze snel weer bij en is ze niet hard op haar hoofd gevallen en is ze niet verkeerd terecht gekomen. Wel is ze nog een beetje dizzy en heeft ze een raar hoofd van het wegvallen. Ze heeft al een aantal weken dat ze af en toe het idee heeft weg te vallen. Nu werd ze van te voren duizelig en viel ze weg, zei ze. Gek, want thuis heeft ze er nooit last van gehad. Buiten op de stoel even rustig bijgekomen en niet veel later ben ik met Anna met de taxi terug naar huis gereden. Na even liggen gaat het weer een beetje. Waar dit nou telkens vandaan komt weet ik ook niet. We hebben het Remi laten weten en de dokter zal vanmiddag even voor het meten van de bloeddruk langskomen. Als de kleuters voor de lunch met Honorine langskomen vergezel ik ze naar de kantine en help ik mee met de afwas. Honorine laat me weten dat de grootmoeder en tante van Vahatra, Hanitra, Aina en Fety zijn langs gekomen bij de kleuterschool. Ze overlegt met hun hoe en wat. De grootmoeder is niet in staat voor de kinderen te zorgen, maar de tante wil, met wat extra hulp, graag de kinderen onder haar hoede nemen. Allereest gaan zij nu een contract opstellen met de vader van de kinderen, echter slechts de vader van de jongste twee, zodat het een en ander aan regels wordt vastgelegd. Na terugkomst help ik mee met het maken van het eten en serveer ik Anna en mezelf een bordje met rijst, noedels en ei met tomaat en ui. De dokter komt langs om de bloeddruk van Anna op te meten en schrijft extra vitamine bruistabletten voor. Daarna daal ik af. Honorine moest nog wat boodschappen doen, maar deze zal ik voor haar doen. Ik haal voor Anna en mij een fles water op en perziken voor morgenvroeg, voor Anna nog wat spulletjes en voor Honorine vier kilo aardappels en twee kilo aan wortelen. Na terugkomst wat helpen in en rond het huis, de lijst met namen voor het Alliance Française opstellen, blog bijwerken, mailtjes versturen en helpen met de voorbereidingen voor het avondeten.

Vrijdag 30 november

Het was vanmorgen rustig op de kleuterschool. Slechts de helft van de kinderen was er. In één van de andere klassen werd er vandaag geen lesgegeven en waarschijnlijk had een deel van de ouders begrepen dat er ook geen les zou worden gegeven in de kleuterklas. Sowieso zijn er elke vrijdag een stuk minder kinderen die op komen dagen, het is het einde van de week voor zowel de kinderen als de ouders.. Ik heb ze biscuitjes uitgedeeld en we hebben in de schriftjes gekleurd, liedjes gezongen en buiten gespeeld. Anna kwam halverwege de ochtend. Na de afwas en lunch tussen de middag ben ik samen met Honorine de boodschappen gaan doen. We zijn de “monsieur Pousse-pousse” onderweg nog tegen gekomen. We waren van plan wederom met de familie te gaan praten, want de vader van de vier kinderen was gisternacht wederom niet thuis gekomen. Dit is nu al de tweede keer. De vorige keer geloofde we niet echt in zijn verhaal, maar nu scheen hij echt nog geen 500 Ariary te hebben verdient sinds gistermiddag en was daarom te beschaamd naar huis terug te keren. Op Honorine vertrouw ik wel, volgens mij heeft zij daar een goed zicht op wanneer hij iets verzint of het echte verhaal verteld. We hebben een cake voor hem gekocht, want sinds gistermorgen scheen hij niks meer te hebben gegeten. We zijn maar niet langs de familie gegaan, zou het alleen maar erger maken. Nu maar hopen dat hij vandaag iets meer verdient en ’s avonds gewoon terug kan keren naar de kinderen. Om een uur of drie is Honorine met de ingeslagen boodschappen voor morgen met de taxi terug vertrokken naar huis en ben ik nog het één en ander voor Anna en mij gaan kopen. Om een uur of vier was ik weer terug, mooi net op tijd voor de regen. Ik heb beneden geholpen met het eten voor morgenmiddag. De vier kilo aan wortels moesten worden schoon geschaafd en in kleine blokjes worden gesneden en de vier kilo aan boontjes gedopt en ook in kleine stukjes. Eigenlijk heel gezellig, met Honorine en wat kinderen op een kleedje voor het huis het eten bereiden. Rond half zeven ben ik samen met Veronique de borden gaan volscheppen en niet veel later zitten we met een groot deel van de kinderen aan de eettaffels met een bordje rijst en een mengsel van pinda’s en courgette, dit is iets nieuws voor ons maar erg lekker. Doet me denken aan de rijst met pindasaus en paksoi van thuis. Vanmiddag zou Anna eigenlijk Franse les hebben maar omdat ze nog steeds wat duizelig is bij vlagen heeft ze afgebeld. Vanavond houden we een filmavondje met lekkers. Dat is toch het beste medicijn zou je zeggen?! :)

Zaterdag 1 december

Rond half negen stond ik beneden in het dorp Honorine op te wachten. Na een ontbijt ben ik afgedaald naar de stad om samen met Honorine de wekelijkse boodschappen voor de gevangenis te gaan doen en de overige boodschappen voor het huis hier. We zijn de drukke straten door gestruind op weg naar de markt in de buurt van de gevangenis. Het is zaterdagochtend en het ziet er zwart van de mensen. Naast markten vol etenswaren vindt je op zaterdag ook vele andere waren bij de kraampjes langs de weg. Stoffenmarkt bij ons thuis valt te vergelijken hiermee. Stapels met kleding en vele raffiawerken. We kopen de benodigde zakjes rijst en het juiste aantal kilo aan wortels en aardappels. We delen de zakjes uit aan de jongens en brengen de groenten langs bij de vrouwen. De vrouw met de baby en de gehele familie die in de gevangenis zit, waar ik afgelopen week over vertelde, heeft al wat werk verricht. Ze laat ons een gevlochten raffiakleed zien wat ze heeft gemaakt. Ik zou zo’n kleed ook wel mee naar huis willen nemen. Mocht ik genoeg plek over hebben in de koffer terug, dan neem ik er eentje mee. We kopen bij haar een van de matten. Daarna de drukke straten door terug, onderweg hier wat lychees meegenomen en daar de sardientjes en pasta voor morgen. Honorine moet nog het een en ander langsbrengen bij iemand aan de andere kant van de stad. Ze neemt de pousse-pousse die kant op en ik loop terug naar huis. Na zo’n drie uur onderweg te zijn geweest kom ik terug thuis. Ook de kinderen zijn net terug van het sporten en niet veel later kunnen we middageten. Na het middageten gaan Anna en ik bezig met de pasfoto’s voor de kinderen. We koppelen de goede foto aan de juiste naam en zetten de foto’s op een USBstick. Rond een uur of twee lopen we ditmaal beide naar de stad. We laten de foto’s afdrukken als pasfoto’s. Het koste even wat tijd, we hebben een uurtje moeten wachten voordat van de ruim dertig foto’s ieder acht pasfoto’s zijn afgedrukt, maar de hoeveelheid geld die we moesten betalen viel erg mee. Voor alle pasfoto’s hebben we 13.500 ariary moeten betalen, ongeveer vijf euro.. Tijdens het wachten zijn we wat gaan drinken bij een “hotely” in de buurt van de winkel en hebben we wat opgehaald voor Anna. Na nog flessen water te hebben gekocht en Goutykoekjes voor de kleuterklas, komen we om half vijf terug thuis aan. We maken een lijst met namen van degene die lid willen worden van het Alliance Française. In de middag belt Remi nog, met de vraag hoe het met Anna gaat. Het gaat wel, maar ze is nog vaak duizelig, heeft hoofdpijn e.d. Een beetje vage klachten blijven het, maar het is wel vervelend. We besluiten nu komende woensdag naar Remi te gaan om daar haar bloed te laten testen, wat eventueel wat meer zou kunnen verklaren. We zullen zien. Na het eten nogmaals een film in de computer en daarna naar bed.

Zondag 2 december

Vannacht uit mijn slaap gehouden door ontzettende oorpijn, waarschijnlijk ter gevolgen van het snotteren en de verkoudheid, dus vanmorgen maar begonnen met neusspray. Verder is de oorpijn bij opstaan gelukkig een beetje weggezakt. Na een halve mango voor ontbijt een koude douch. Volgens mij kan je hier beter toch in de middag gaan douchen, maar omdat het op zondagochtend altijd zo lekker rustig is wanneer ieder naar de kerkdienst is, neem ik eigenlijk zondagochtend altijd even tijd voor een douche. Ondanks de koude tot, met een beetje geluk soms, lauwwarme stralen, knap ik er toch altijd wat van op. Daarna, zoals eigenlijk ook elke zondag, de kamer vegen en schoonmaken en alle was wassen en te drogen hangen. Na de lunch zijn we die middag met een aantal kinderen gaan schilderen, tekenen, plakken, vouwen en knippen. Aan het einde van de middag hebben we nog een paar kinderen geschminkt tot spiderman, hond of monster. Daarna ben ik even met het thuisfront gaan msnen, weer even updaten hoe het in Nederland staat. Na de balans van de geldbedragen te hebben opgemaakt en warme maniok met suiker als avondeten, naar boven de mailtjes beantwoorden en blog updaten en een beetje op tijd naar bed.