Update 10 - MADAGASKAR

Maandag 19 november Helaas heeft Anna nog steeds last van hoofdpijn. Dus vanochtend ben ik na het ontbijt en het klaarzetten van het ontbijt voor Anna, alleen naar de kleuterklas gegaan. Ik heb de kinderen Gouty-biscuits uitgedeeld voor ontbijt, we hebben liedjes gezongen, de grotere kinderen een spiraal laten overtekenen in hun schriftje en aan het einde van de ochtend hebben we de kleuters meegenomen naar de kantine voor de lunch. Om een uur of half 12, na de afwas, was ik weer thuis. Daar stond een Nederlandse vriendin van Remi, wonende in Tana met haar dochter van 6 maanden en een stagiaire en chauffeur op de stoep. Remi had die ochtend laten weten dat zij langs zouden komen en mee zouden eten die middag. Salade van komkommer, rijst, omelet met tomaat en patatjes kregen we voor lunch. Anna is mee beneden komen eten en we hebben het gezellig over van alles en nog wat gehad en we hebben hun de kleuterklas laten zien. Rond een uur of twee vertrokken zij weer terug naar Remi en vandaaruit terug naar Tana. Zij is ook getrouwd met een Malagasy en heeft drie jongen kinderen. Ze woont nu in Tana, inmiddels al zo’n zeven jaar in Madagaskar. Ze heeft een reisbureau en de stagiaire die mee was wilde graag wat van het project hier zien. Beide heel aardig en gezellig dat ze langskwamen. Na hun vertrek en even afwachten of het echt door zou gaan regenen die middag, wat uiteindelijk niet bleek te gebeuren, ben ik met Honorine naar de stad afgedaald. We zijn met de taxi gegaan, opzoek naar de grootmoeder van Vahatra en haar zusje en broertjes. De grootmoeder schijnt wel voor hun te willen zorgen en Honorine wil haar hier graag over spreken. Vahatra wist ongeveer waar haar grootmoeder woont, maar niet precies. We hebben hier en daar wat moeten navragen en na met de taxi een heel stuk door de stad te hebben gereden, moesten we een halfuur door bosjes, bomen, over heuvels, rotsen en over de bruggetjes door de rijstvelden lopen om het huis van de vrouw te vinden. Nu bleek ze echter er zelf niet te zijn. Aan de omwonende heeft Honorine gevraagd of ze aan haar zouden willen vragen of ze morgenochtend bij het kleuterschooltje langs zou willen komen zodat Honorine met haar kan praten. Na een halfuur teruglopen en met de taxi tot aan de markt in de buurt van de gevangenis, hebben we op de markt boodschappen gedaan voor morgen, heb ik voor Anna en mij zes flessen water gekocht en heb ik tien kilo aan lychees gekocht, voor het ontbijt van de kleuters morgenochtend vroeg. Om een uur of vijf waren we terug thuis. Ik heb nog wat geholpen met het maken van het eten en wat aangerotsooid voor we eten konden. Nu ben ik mijn blog aan het bijwerken en mailtjes aan het versturen, en daarna maar weer naar bed. Dinsdag 20 november Vanmorgen de tien kilo aan lychees meegezeuld naar de kleuterklas. Anna nog steeds hoofdpijn, dus ze blijft nog een dagje thuis rusten. De kleuters hebben of met schoolbordje of schriftje lijntjes zitten trekken, ze hebben nieuwe liedjes met wijze les geleerd, ze hebben buiten gespeeld, met het speelgoed gespeeld, de lychees gegeten en om elf uur zijn ze naar de kantine voor hun middagmaal gegaan. Halverwege de ochtend is Honorine met de kleuter Aina, één van de vier kinderen wonend in de buurt naar de dokter gegaan. Sinds het weekend heeft hij al één opgezette bolle wang. Hij had er veel pijn aan en we dachten dat het een ontstoken tand of ontstoken tandvlees was. Voor elven kwam Honorine weer terug en bleek het volgens de dokter niet om een ontstoken tand of wond te gaan, maar slecht om een zwelling die is komen opzetten vanwege een gebrek aan calcium en andere stoffen. Vanaf nu krijgt Aina ook extra calcium binnen via melkpoeder, wat zijn kleine broertje ook krijgt. Gelukkig is dit tekort vrij gemakkelijk aan te vullen en zal de zwelling bij aanvullen van calcium in voeding, snel minderen. Helaas is de grootmoeder van de vier kinderen vanmorgen niet langsgekomen. Misschien komt ze vanmiddag nog of misschien morgen. We hopen het. Na afwas en eigen lunch ben ik de stad in gegaan, voor internet voor Anna en zakjes pinda’s voor de kleuters als ontbijt voor overmorgen. Morgen krijgen ze wederom lychees, want er is nog genoeg over na uitdelen vandaag. Iets voor tweeën ben ik weer teruggekomen. Ik heb die middag wat Malagasy geleerd, mijn blog wat bijgewerkt, het geld uitgezocht, heb geholpen met bereiden van het avondeten, heb wat gespeeld met de kinderen en na het eten nog even lezen en naar bed. Woensdag 21 november Ook vanmorgen ben ik nog alleen met Honorine naar het kleuterschooltje gedaan. Inmiddels geheel in de routine: ieder kind een blauw of roze gekleurd bloesje aan, de kinderen wat laten spelen, daarna het uitdelen van een ontbijtje vandaag wederom bestaande uit lychees, zingend en dansend wat nieuws leren, tekenen in een schriftje of op een tableau, buitenspelen, binnenspelen, even rusten en daarna op naar de kantine. De oma van Vahatra en haar broertje en zusje is vandaag wederom niet gekomen. Na de lunch van de kleuters, de afwas en gegrilde vis voor eigen lunch, zijn Honorine en ik afgedaald naar de stad. Onderweg belde Remi mij nog op, gewoon even om te vragen hoe het gaat. Ze liet weten dat vanavond de container hoogstwaarschijnlijk aankomt in Ansirabe. Verder natuurlijk leuk haar even te spreken. Met Honorine ben ik als eerste opzoek gegaan naar weer andere familie van de vier kinderen. We hebben er een hele tijd staan praten en als het goed is zullen wij morgen daar de oma van de kinderen kunnen ontmoeten en zullen we meer te weten komen over de toekomst van de kinderen. We zijn verder de markt opgelopen naar eventueel weer lychees voor de kleuters voor morgen, maar konden er niet genoeg vinden. Ik heb wel andere koekjes voor de kinderen gekocht, nu we toch langs een kraampje met koekjes kwamen. We zouden op een andere markt verder boodschappen voor vanavond en morgen gaan doen en Honorine stelde voor de Pousse-Pousse te nemen. Gek om in zo’n rijtuigje te zitten. Voel me dan toch best wel opgelaten, maar ook wel gezellig zo met Honorine. En je moet maar zo zien, zo verdient die man ook weer wat geld, het is ten slotte zijn werk. Voor we boodschappen op de andere markt zouden gaan doen zijn we langs de markt gaan zoeken naar een meisje die Honorine nog moest spreken, na een tijd zoeken heeft ze twee vrouwen kunnen vinden die haar kenden en konden ophalen. Het gaat hier niet zo gemakkelijk als in Nederland, als je iemand zoekt kun je hem of haar niet zomaar even opbellen… Ik ben ondertussen wat boodschapjes voor Anna gaan halen. Niet veel later kwam het meisje aangelopen. Honorine moest het één en ander met haar regelen. Tijdens het wachten stond opeens Peter naast mij. Peter en Monique kwamen terug van wat daagjes vakantie en waren op doortocht naar Ansirabe voor de container die daar vanavond waarschijnlijk aankomt. Ze hadden mij als Vasah natuurlijk direct herkent en kwamen ons gedag zeggen. Ze waren ook al langs huis geweest en hebben daar Anna gedag gezet en nog heel wat aan kilo’s lychees achtergelaten die ze vanaf de kust hebben meegenomen. Honorine en ik waren er niet, maar op goed geluk hebben ze ons dus in de stad gevonden. Leuk ze nog even te hebben gezien. Zij zullen bij Remi blijven tot terugtocht naar Nederland. Nadat Honorine uitgesproken was met het meisje zijn we de boodschappen gaan doen op de markt en hebben we ditmaal de taxi teruggenomen naar huis. Bij thuiskomst hebben Anna en ik een kopje warme chocomelk en thee gedronken, het is inmiddels best wat afgekoeld en heb ik tot aan het eten nog het één en ander gedaan. Na het eten nog even bladeren in een tijdschrift uit de doos van Remi, en dan naar bed. Donderdag 22 november Voor vanmorgen koekjes voor de kinderen van de kleuterklas, daarna wederom al zingend en dansend van alles lerend. Anna kwam voor mee naar de kantine voor hulp en afwas. Na onze eigen lunch ben ik met Honorine afgedaald naar de stad. We zijn eerst langs een oude man gegaan, waarvan de vrouw Honorine om hulp had gevraagd. Hij scheen erg ziek te zijn. We hebben aangeklopt bij zijn huis en niet veel later deed de man zelf open. Het ging alweer iets beter met hem, maar was ernstig ziek geweest en medicijnen ter aansterken waren wel nodig. We hebben wat geld bij hem achtergelaten zodat hij snel kan aansterken en weer aan het werk kan. Daarna zijn we langs dokter Etien gegaan. Honorine heeft gister wat in haar oog gekregen en liet daar even naar kijken en kreeg wat oogdruppels mee. Verder zijn we doorgelopen naar het kraampje en huis van de familie van de vier kinderen waar we gister ook waren gestopt. Er werd ons verteld dat de grootmoeder aan het werk was in de rijstvelden en zij die nog niet hebben kunnen bereiken. Wel lieten twee vrouwen weten haar morgen te gaan opzoeken en haar naar de kleuterschool of het weeshuis te sturen. We hopen dan maar dat ze morgen komt.. We zijn verder doorgelopen naar de markt vlakbij de gevangenis. Vanmiddag zullen we ook wat te eten bij de gevangenis afleveren. Normaliter deden we dat op vrijdagmorgen en zou Nordine er voor de kinderen in de kleuterklas zijn. Nu Nordine hoogzwanger is, zijn de ruim zeventig kinderen dan wel wat veel en draaien we nu ook vrijdagmorgen de kleuterklas. De boodschappen voor de gevangenis doen we nu dus. We kopen rijst, wortels en aardappels en brengen deze verdeelt over meerdere zakjes langs bij de minderjarigen en vrouwen in de gevangenis. Daar aangekomen blijkt er ook nog een baby in de gevangenis geboren te zijn. We hebben al eens eerder melk gekocht voor de baby van een vrouw die in de gevangenis zit, maar er schijnt nog een vrouw met baby vast te zitten. Er wordt wederom om hulp gevraagd. We wachten op de vrouw die nu vanwege de baby een verblijf buiten het gevang heeft. Het schijnt dat zij en haar man en haar ouders allen in de gevangenis zitten. Ze worden ervan verdacht 200 miljoen Ariary van buren te hebben gestolen, maar volgens hun klopt dit niet. Hoe hier het rechtssysteem precies in elkaar zit weet ik niet, maar het zal wel heel anders geregeld zijn dat in Nederland. Tot bewijs van onschuld zitten zij in de gevangenis. Na overleg geven we de vrouw een startbedrag om buiten het gevang een winkeltje op te zetten zodat zij voor haar en haar gezin geld kan verdienen. Ze schijnt nog drie kinderen bij andere familie te hebben ondergebracht. Ze woont op dit moment zelf ook bij andere familie onder, onder de regels van het gevang. We zullen gaan kijken of we een huisje kunnen huren voor haar en haar gezin, maar voor nu kan ze in ieder geval werken en wat geld verdienen. Op terugweg langs de markt hebben we garnalen en groenten voor morgenmiddag thuis en nogmaals lychees gekocht voor de kleuterklas. Het verschilt per dag hoeveel er wordt aangeboden, maar nu het seizoen van de lychees is vinden we dit volop. Het valt ook erg in de smaak bij de kleuters die vanmorgen al vroegen of ze morgen wel weer zulke lekkere lychees kregen. Ze hebben geluk ;) Honorine bleek nog iets vergeten te halen bij de dokter en omdat deze over niet al te lange tijd zou sluiten is zij met de boodschappen met de pousse-pousse langs de dokter gegaan. Ik moest nog wat beltegoed kopen voor Anna en ben dit te voet gaan halen. Honorine wachten me met de tassen op voor de brug, bij het huis van een ex-collega en vriendin van haar. Samen zijn we terug gelopen naar boven, naar huis. Inmiddels het einde van de middag en nog even de blog bijwerken, kosten bij werken, daarna eten en msnen met thuis. Na het eten kwam er echter een vrouw uit de buurt aanlopen die liet weten dat haar zoontje al twee uur weg was. Het is hier inmiddels al donker en Honorine stuurden de jongens van het weeshuis met de moeder op pad om in de buurt te gaan zoeken. Na een klein halfuurtje kwam echter het jongetje hier aanlopen. Hij zij dat hij met de bal was gaan spelen, maar de tijd vergeten was. Honorine, nog een vrouw, Anna en ik zijn in donker met zaklamp opzoek naar de jongens en moeder van het jongentje gegaan om te laten weten dat hij er weer was. Niet veel later vonden we ze. Gelukkig en opgelucht zijn we bij terugkomst naar boven kunnen gaan. Ik heb nog wat met thuis gemsnt en ben daarna gaan slapen. Vrijdag 23 september … Na een ontbijtje, vandaag Anna en ik weer samen naar de kleuterklas. Een klein klasje. Slechts de helft van de kinderen kwam vandaag opdagen. Dit schijnt op vrijdag wel vaker het geval te zijn. Aan het einde van de week zijn zowel de kinderen als ouders moe, dus komen dan vaak niet. De lychees hebben we uitgedeeld en daarna werden Anna en ik door Honorine op pad gestuurd met Vahathra en Fety, naar dokter Etien. Ze hebben beide uitslag op hun hoofd en in hun nek. Het lijkt een soort schimmelinfectie, naar mijn idee. Waarschijnlijk wederom een teken van slechte weerstand. Ze krijgen nu betere voeding en er wordt meer voor ze gezorgd. Toch hebben ze een volwassene nodig die de gehele dag voor ze er is en kan helpen alles schoon te maken, de kinderen te wassen e.d. We zijn er mee bezig, maar gaat niet zo gemakkelijk. Bij de dokter even wachten, maar we worden snel aan medicijnen voor beiden geholpen. Op terugweg kopen we voor beide twee moevakasiebroodjes. Na een uur zijn we terug. De kleuters maken de werkjes in de schriften af, gaan naar buiten en krijgen daarna de lunch. Anna en ik krijgen vandaag rijst met garnalen en groene groenten. Erg lekker. Na de lunch staat er een man buiten. Hij heeft een winkeltje waarin hij van dat papier maakt met bloemen erin. Op de rondreis hebben we dat ook gezien. Het is echt iets van hier. Hij schijnt hier wel vaker te komen en Honorine kent hem goed. Eens in de zoveel tijd neemt zij iets van hem af. Nu wij er zijn kopen wij ook wel wat. Hij doet het voor een vriendenprijsje en nadat ik wat kaarten met enveloppe gekocht heb, krijg ik er nog een fotolijstje bij cadeau. Vanmiddag zijn er niet veel boodschappen nodig. Honorine wacht nog steeds op de grootmoeder van de vier kinderen, die vanmorgen wederom nog niet is langs gekomen. Ik bied aan voor haar de vier kilo aan wortels en aardappels te gaan halen, nu Anna en ik toch van plan waren naar de stad te gaan. In de stad hebben we naast de boodschappen voor Honorine voor ons zelf wat dingentjes gekocht. Ik heb een boek geleend bij het Alliance Francaise, heb beltegoed gekocht en voor vanavond wat lekkers. We hebben besloten weer een filmavondje in te lassen :) Na terugkomst heb ik mijn blog bijgewerkt en vanavond zullen we dan een filmpje kijken voor het slapen gaan. Zaterdag 24 november Vanmorgen om uur of half negen trokken Honorine, Anna en ik naar de stad voor het een en ander aan boodschappen. Een beetje bewolkt weer, maar warm en zodra de zon doorkomt is het direct heet. We lopen hier elke dag in jurkjes, wel met legging, korte broek, t-shirt en of hempje. Het is ’s ochtends vaak warm en de zon brand goed. Nu het regen seizoen echt is aangebroken valt er elke dag rond een uur of twee wel regen naar beneden en kan het flink afkoelen. We zijn nog langs familie van de vier kinderen gelopen om de checken of ze de grootmoeder al gesproken hadden. Er werd ons verteld dat de grootmoeder toch niet voor de kinderen zou kunnen zorgen. Ze liet weten daar niet toe in staat te zijn. Wel scheen er een andere vrouw in de familie te hebben aangeboden voor de kinderen te willen zorgen. Zij woont ook in het dorp en niet ver van hun grootmoeder vandaan. De vrouw vraagt echter wat meer dan alleen hulp vanuit de stichting voor huur en rijst, maar wil ook dat de stichting de groenten en melk die de kinderen nodig heeft koopt. We zullen één deze dagen met haar om tafel gaan zitten en dan maar hopen dat de kinderen bij haar snel terecht kunnen. Na het middageten ben ik nogmaals naar het dorp gelopen voor wat flessen wat er een flesje cola. Verder heb ik die middag de wekelijkse uitgaven op papier gezet. We zaten met een heel stel gezellig beneden. De regen valt inmiddels met bakken uit de lucht, dus veel van de kinderen zijn niet naar de scouting in het dorp gegaan en blijven hier. De één wat aan het tekenen, de ander lezend in een tijdschrift. Een beetje een herfstidee, gezellig binnen met elkaar. Na gesuikerde Maniok in stukken, wat mij echt doet denken aan een winters gerecht als gestoofde peertjes, en wat te eten, boven nog even lezen voor het slapen gaan en dan naar bed. Zondag 25 november Heerlijke zondagochtend in het weeshuis. Lekker even een douche, wat ook echt wel nodig is. Vies loop ik er hier echt niet bij, maar het is toch anders dan thuis. Ik denk als ik mij zelf nu in Nederland plaats dat ik me wel wat viezig voel. Hier wordt je gewoon anders vies, van stof en wisseling van temperatuur. Maar hier is de standaard schoon ook weer anders. Een lauwwarme, soms wat koude douche iedere zondag morgen, wanneer iedereen naar de kerk is het en het heerlijk even rustig is, is wel echt even verwennen ;) ‘s Middags weer een heerlijke pasta salade met sperziebonen, wortels en sardientjes, wat hier voor ieder een heuse feestmaaltijd is. Eens wat anders dan rijst of noedels, maar echte pasta. Na de lunch ben ik nog even beltegoed gaan halen in het dorp. De rest van de middag hebben we wat plannen voor komende dagen uitgewerkt, wat getekend met de kinderen buiten en verder eigenlijk niet zoveel. Nu ’s avonds na het eten nog even de blog bijwerken en foto’s uploaden, wat mailtjes sturen en dan naar bed voor begin van volgende week in Madagaskar.