Update 9 - MADAGASKAR

Maandag 12 november

Vanmorgen zijn we begonnen met ook het uitdelen van ontbijt aan de kinderen van de kleuterklas op het kleuterschooltje. Ik zal deze week eens uitrekenen of dit ook mogelijk een project voor ons zou kunnen zijn, voor de komende vijf maanden. Het is echt wel nodig dat de kinderen nog wat extra’s krijgen in de morgen. Het ontbijt is toch de belangrijkste maaltijd van de dag? ;) Gistermiddag hebben we een tiental pakjes Gouty gekocht, dit zijn droge biscuitjes op basis van melk of boter met onder andere vitamine A en D. Rond een uur of half 9 hebben we deze aan de kinderen uitgedeeld. Sommige kinderen krijgen wel wat mee van huis, maar ze kunnen allen wel wat extra’s gebruiken en als Anna en ik ze nou in ieder geval voor de komende maanden kunnen voorzien van ook een ontbijt, zou dat vast helpen. Verder hebben we de ochtend gevuld met het lesprogramma van de kleuters, spelen, zingen, tekenen en hebben we nu ook de klas in tweeën verdeelt op basis van leeftijd en tot wat ze in staat zijn. Het verschil tussen sommige kinderen is echt duidelijk te zien. De één tekent direct het bloemetje na, dat Honorine op het bord tekent, terwijl de ander maar wat met het krijtje over het bord begint te krassen. De komende weken zullen de grotere soms wat meer of met ander materiaal gaan werken en kunnen ook Anna en ik ons meer nuttig maken in beide groepen. Om tien uur kwamen Peter en Monique langs de kleuterklas. Zij hadden nog een groot aantal bananen bij zich. Dus voor de kinderen was het vandaag een beetje een feestdag. Na de lunch met Peter en Monique ’s middags, zijn we naar de stad afgedaald. Ik ben nog langs de dokter geweest voor een extra kuur aan medicijnen en daarna hebben we verder nog boodschappen gedaan. Bij terugkomst om half vijf hebben Anna en ik geholpen spullen uit te zoeken uit een opslagkamer in het weeshuis. Met een nieuwe container vol met spullen op komst, moet er hoog nodig ook hier wat ruimte worden gemaakt. ‘s Avonds nog even alles bijgewerkt en daarna weer naar bed.

Dinsdag 13 november

Voor vandaag hebben we zakjes pinda’s voor de kinderen. Monique en Peter hebben deze gister op de markt gekocht en aan ons meegegeven. Nu zijn de zeventig zakjes pinda’s een goede start voor de kleuters. Om tien uur stonden Peter en Monique weer in de kleuterklas bij ons. Ze zijn meegelopen naar de kantine en ‘s middags hebben we wederom met z’n vieren geluncht in het huis. Die middag moesten er wat boodschappen worden gedaan dus met Honorine zijn we mee afgedaald en hebben verder met z’n vieren die middag rond de stad gelopen opzoek naar spullen voor hun en voor onszelf. Rond een uur of drie hebben we een glaasje Cola op het dakterras van het restaurant Oasis gedronken. Voor Anna en mij is het wel heel leuk dat Peter en Monique er deze dagen zijn. Nu worden we opeens ook weer aangezien voor toeristen, maar krijgen wij ook een beetje het idee op vakantie te zijn. Om kwart over vier had Anna weer een uur Franse les. Dus vlak daarvoor zijn Peter en Monique verder hun eigen kant opgegaan en zijn wij naar het Alliance Francaise gegaan. Ik heb er een uur Malagasy geleerd. Om zes uur, vlak voor het donker, en dit keer niet door de regen, zijn we weer terug aangekomen bij het weeshuis. Na het eten nog via msn contact gehad met thuis, tot mijn internet er plotseling mee ophield :( en dan naar bed.

Woensdag 14 november

Vanmorgen kreeg we als ontbijt een keer iets anders. We kregen een soort kleine oliebolletjes voor. De naam weet ik zo niet, maar het was erg lekker. Toevallig hadden we het er gister nog over om misschien oliebollen te gaan maken met oud en nieuw, maar dit kennen ze hier dus eigenlijk al ;) Vandaag hebben we wederom Gouty’s uitgedeeld op het kleuterschooltje. Verder hebben de kleuters vandaag de kleuren rood, groen en blauw geleerd. Vanmiddag zullen we nog wat extra tekenschriftjes kopen en dan kunnen vanaf morgen de grootste kinderen in hun schriftje beginnen met tekenen en schrijven. Halverwege de morgen werden we echter uitgenodigd om bij een borrel voor Honorine en een andere collega, die beide officieel met pensioen gaan, te zijn. Alle leraren en leraressen kwamen bij elkaar op de kamer van de directrice. Op de tafel stonden flessen Cola, Fanta en BonBonAnglais (een drankje dat naar bubblegum smaakt, erg zoet) en enkele koekjes, zoutjes en nootjes. Helaas konden we niet alles verstaan, maar het was al ontzettend aardig dat wij er beide bij mochten zijn. We werden heel open en vriendelijk ontvangen. Honorine en haar collega kregen een enveloppe toegereikt na een toespraak en er werd gezellig gedronken, gegeten en gebabbeld. Honorine zal onbetaald blijven doorwerken dit jaar. Haar collega neemt echter wel haar pensioen. Dit jaar zal de stichting Honorine haar salaris blijven uitbetalen. Ze is zelf nog niet van plan te stoppen met lesgeven. Iets voor tien uur gingen we terug naar de kleuterklas waar in de tussentijd wat oudere kinderen de kleuters in de gaten hielden. Ter gelegenheid van hun pensioen werden er eerst aan alle kinderen in de kleuterklas snoepjes en biscuitjes uitgedeeld en daarna aan de andere kinderen van de school. Ze werden in rijen op het schoolplein opgesteld en ieder kind kreeg twee kleine snoepjes en drie kleine biscuitjes in de hand gestopt. Ik heb geholpen met het uitdelen. Om elf uur vertrok Honorine met de kinderen naar de kantine voor de lunch. Ditmaal zouden Anna en ik niet meelopen, maar we zouden met Peter en Monique wat gaan eten in de stad. Ze hadden ons uitgenodigd voor een pizza bij Jonnathan, een restaurant en hotel in de stad. Heel aardig. We hebben onderweg nog wat schriftjes gekocht en wat suiker voor de popcorn die we vanmiddag willen gaan maken voor de kinderen. De pizza lieten we ons goed smaken. Een pizza met kaas, ui, champignon en tomatensaus. Hij smaakte heerlijk. Wel smaakt de kaas en alles anders dan in Nederland, maar een pizza hebben wij toch al lang niet meer gegeten. Toch zouden Anna en ik dit ook best eens kunnen doen de komende maanden. Wat buiten de deur eten. Hoewel het eten thuis toch ook elke keer weer erg goed smaakt. Maar misschien eens iets anders dan de rijst ;) Om een uur of twee waren we weer terug. Om drie uur zouden de kinderen voor Peter en Monique hun dansen laten zien. Woensdagmiddag zijn alle kinderen vrij en krijgen er vele dansles. Ze waren bij terugkomst nog druk bezig met de voorbereiding en repetitie. Van geld van Peter en Monique hebben we tien flessen frisdrank gekocht voor de kinderen voor na het dansen en met de mais die zij vanuit Nederland mee hadden genomen voor hier wilden Anna en ik popcorn voor de kinderen gaan maken. Het is vandaag echter een erg warme dag. De zon brand fel en er is haast geen bewolking. De kinderen beginnen hun dans om deze reden pas om drie uur in de middag. Dan is de zon wat overschaduwt door de wolken en is het direct een stuk koeler. Gehesen in opnieuw, ook voor ons weer nieuwe kostuums en zelfs met wat nieuw ingestudeerde dansjes, dansen ze weer een middag vol. Anna en ik maken tegen het einde gesuikerde popcorn, voor ieder een hand vol. De popcorn en de frisdrank vallen in de smaak. Popcorn kun je hier kopen op de markt, maar is van een ander soort mais wat te zien is en wat je ook schijnt te proeven. De popcorn die wij kennen is vaak gezoet of gezoet en is vrij ligt. De popcorn die je hier in zakjes in kraampjes langs de weg kunt vinden is steviger. Heel anders. Voor Honorine en de kinderen was dit dus iets nieuws. We hebben na uitdelen nog anderhalve zak aan mais over, dus we zouden dit nog eens kunnen herhalen. Tegen het einde van de middag vertrekken ook Peter en Monique naar hun hotel. Morgenochtend zullen zij terugtrekken naar Remi in Ansirabe, waar ze hopen komende vrijdag of zaterdag de container te kunnen ontvangen. Daarna zullen ze voor wat vakantiedagen door trekken richting het zuiden van Madagaskar. We zullen hun ,voor vertrek naar Nederland eind deze maand, nog zien langskomen bij het weeshuis ter afscheid. Na wat opruimen in onze kamer werd het avondeten opgediend en niet veel later zit ik op mijn bed mijn blog weer bij te werken.

Donderdag 15 november

De ochtend begint wederom met wat uurtjes helpen in het kleuterschooltje. Om half acht richting de klas en om half negen ben ik afgedaald voor bananen voor de kinderen voor hun ontbijt. Verder vroeg Honorine of ik ook een kilo gehakt en enkele zakjes pasta mee wil nemen voor de lunch vanmiddag. Ik ben tussendoor met mijn USBstick voor internet naar de winkel van Telma gegaan, want voordat het gehakt wat ik nodig had gemalen is bij het vleeskraampje moet ik toch nog een halfuur wachten. Helaas konden zij mij moeilijk verder helpen en moest ik wederom opnieuw nieuw credit voor de komende maand kopen. Ik denk dat het de vorige keer met opladen niet helemaal goed gegaan is. Ik baal er wel een beetje van, want doe telkens zuinig aan met het internet en moet nu gewoon weer opnieuw betalen.. Bij terugkomst met alle boodschappen in de kleuterklas blijkt dat ik me ook nog eens vertelt heb met de bananen en dacht ik dat we meer over hadden en in de klas hadden liggen, dus ben ik er nog vier bananen gaan halen bij een kraampje iets verderop. Na de lunch van de kleuters en de afwas en daarna onze eigen lunch, hebben wij deze middag de kleinere kinderen wonend in en rondom het weeshuis meegenomen naar het Alliance Francaise. Daar kregen ze een rondleiding door de bibliotheek en wat uitleg over alle mogelijkheden die het Alliance hen kan bieden. Zo kunnen ze na lidmaatschap gebruik maken van de mediatheek, bibliotheek en kunnen ze meedoen aan culturele activiteiten en zich aanmelden voor verscheidene clubs. Morgenmiddag zullen we de grotere kinderen meenemen en na overleg met Honorine zouden we de kinderen dan allemaal een lidmaatschap willen aanbieden. Rond half drie zijn we bij het Alliance Francaise. Niet veel later slaat het zonnige en warme weer echter geheel om en komt de regen met bakken naar beneden en begint het flink te onweren. Gelukkig vermaken de kinderen zich met het kijken in de prentenboeken, strips en docu’s, maar ik ben een beetje ongerust dat het de hele middag regenen zal. Voor vertrek heb ik nog aan Honorine gevraagd of het regenen gaat, maar ook niks duidde hierop. Toch regent het nu al een tijdje door en weet ik niet zo goed wat we moeten doen. Ik heb Honorine al enkele malen gebeld, maar zij zegt mij telkens gewoon te wachten. Nadat ook de man van de bibliotheek komt vragen besluiten we toch een taxi te regelen. Een van de mannen daar regelt een busje voor ons. We betalen veel te veel, maar de tien kinderen en nog twee onderweg opgepikt staan om vier uur weer bij het weeshuis. De regen stroomt langs de rode kleiweg die inmiddels is veranderd tot een huize modderstroom en onderweg staan stukken blank. Ik ben blij als we weer terug zijn. We noteren het nummer van de man die ons naar het weeshuis gebracht heeft. Mochten we nog eens ergens staan en een auto nodig hebben, dan kunnen we hem bellen. Heel aardig. Vlak voor ons is er wederom een groep toeristen gestopt bij het weeshuis. Anna en ik lopen nog snel met ze mee langs alle kamers. Het is leuk dat elke keer weer de reizigers enthousiast op ons hier zijn, reageren. Daarna is het toch ook wel opgehouden met regenen. We hadden toch nog kunnen wachten.. Maar ben blij dat we nu weer allemaal thuis zijn. Gelukkig zijn de luiken van onze kamer dichtgeslagen door de wind, want het raam stond open en een deel van mijn spullen is beregend. Gelukkig valt het mee en is een deel enkel vochtig en zijn het niet de belangrijke dingen.  Nee, vandaag is het echt mijn dag niet. Alles liep een beetje anders dan gepland en niet zo als ik zou willen.. Gelukkig ben ik de enige die zich daar rot door voelt en het valt ook allemaal wel weer mee.. Voor het eten alle mailtjes en de blog bijgewerkt en na een maaltijd bestaande uit rijst en omelet met tomaat, maar niet veel meer weer doen, want ik denk niet dat er nog veel goeds uit mijn handen komt vandaag ;)

Vrijdag 16 november

Om half acht dalen Honorine, Anna en ik af naar de stad. Wat boodschapjes en dingen regelen onderweg en de wekelijkse boodschappen voor de gevangenis. Daarna de boodschappen voor het komend weekend voor het weeshuis en daarna rustig weer terug. Het warme seizoen is aangebroken. ’s Ochtends en dan tot een uur of twee ’s middags is het warm en mooi zomers weer. De zon brand goed en onze tassen zijn zwaar beladen, dus we doen het rustig aan. In de middag is de kans groot op een regenbui en onweer. Toch is het gezellig onderweg en vandaag zijn we veel over de kinderen in het weeshuis te weten gekomen. Honorine vertelde het een ander over de achtergrond van de kinderen. Ze hebben echt allen een heel verhaal. Na terugkomst wat opfrissen en bijwerken van de uitgaves van vandaag. Daarna de lunch, bestaande uit rijst,,…..

Om een uur of drie zijn Anna en ik richting het dorp gegaan. Vanavond zullen we een filmavondje houden. Ik kwam daar gisteravond spontaan op, en we zijn er beide wel even aan toe. We kopen nog drie rekenmachines voor de dertien oudste kinderen in het weeshuis die hier behoefte aan hebben. Verder kopen we voor vanavond wat lekkere lokale dingetjes op de markt. We hebben er beide gewoon even zin in :) Om vier uur hebben we afgesproken bij de school van de oudere kinderen uit het weeshuis te staan. Op vrijdag zijn ze rond een uur of vier vrij en nu kunnen wij ook hun mooi meenemen naar het Alliance Française. Ze krijgen daar de bibliotheek te zien en krijgen uitleg. Om kwart over vier begint Anna aan haar Franse les. Ik blijf wachten nadat de kinderen het gezien hebben en terugtrekken naar het weeshuis. Met Anna loop ik tegen zes uur terug door de regen, maar dit keer met paraplu. Na het eten ’s avonds hebben we ons gezamenlijk achter de laptop geïnstalleerd voor een leuke film, met lekkers! Even genieten dus..

Zaterdag 17 november

Vanmorgen zijn we meegegaan naar het sportveld. Om negen uur begint de gymnastiek, dus om half negen liep ik met Lysette en Veronique mee naar het sportveld. Anna gaat niet mee, want is opgestaan met erge hoofdpijn. Helaas. Maar achteraf was er ook niet veel te sporten. Na een uur te hebben gewacht op de gymleraar wilde we zelf wat gaan doen. We zijn begonnen met één rondje om het veld, maar verder kwamen we niet, want een deel van de kinderen wilden wel terug en we zouden met z’n alle terug moeten lopen. Nu was het wel erg leuk dat één van de meisjes uit de buurt mij liet weten dat zij gestudeerd had en nu woont in Duitsland. Ik heb een hele tijd met haar gepraat. Ze is nu 26 en woont al sinds haar 19 in Duitsland. Ze is daar nu net klaar met haar studie en wil na de drie maanden hier bij haar familie, werk gaan zoeken. Uiteindelijk is ze van plan terug te keren naar Madagaskar en hier wat op te zetten. Zij heeft toen der tijd de mogelijkheid gekregen te gaan studeren in Tana, de hoofdstad van Madagaskar, en heeft daarna de mogelijkheid gepakt te gaan studeren in Duitsland. Echt knap om zo ver van huis iets op te bouwen. Helemaal alleen. Voor mij is de overgang al groot, Europa naar Madagaskar, maar andersom zal het voor haar ook een hele verandering zijn. Nu verblijft ze de drie maanden bij haar ouders die in een huis vlakbij het weeshuis hier wonen. Ik zal haar vast nog eens tegenkomen. Verder staat er vandaag niet veel op het programma. De kinderen hebben zaterdag de mogelijkheid naar de scouting te gaan in het dorp. Verder hoeven er ook geen boodschappen en dergelijke gedaan worden, dus veel valt er niet te doen. Anna kan rustig aan doen. Ik hoop dat haar hoofdpijn snel weer wegtrekt. Ik ga eens zitten voor alle geldzaken. Ik hou telkens alles wel bij in een boekje, maar wat je dan per week ongeveer uitgeeft en wat aan welke projecten wil ik gaan bijhouden in een ander schriftje. Voor lunch kregen we ditmaal een “hollandsuitziende” maaltijd, bestaande uit rijst met een soort hutspot van aardappel gemengd met groene groenten en gehakt, wederom erg lekker. Na de lunch ben ik naar het dorp gegaan om wat voor Anna, cola, limoen en boodschappen voor Honorine te doen. We hebben begin deze week een waterkoker gekocht en kunnen nu chocolademelk en thee van limoen maken. Niet veel later na terugkomst begint het flink te regenen en koelt het wat af. Nu is een kopje thee wel zo lekker. Ondertussen leer ik wat Malagasy en in de middag kan ik Honorine helpen met de het bereiden van het eten van de vier kinderen Vahatra (betekend rozijn), Hanitra (lekker ruikend), Aina (leven) en Fety (dat feest betekend). Ik heb Honorine laatst naar de namen gevraagd. Hun namen hebben allen een betekenis. Het gaat al wat beter met de kinderen. De vader is de hele dag aan het werk en heeft laatst ook aangegeven ergens een stukje grond te bezitten waar hij groenten verbouwd voor zijn kinderen. Toch schijnt hij wel eens te drinken, maar dit wordt nu met behulp van een contract dat hij heeft moeten ondertekenen van Honorine aan banden gelegd. Verder zijn we opzoek naar nog een vrouw uit zijn familie of de van zijn overleden vrouw die overdag voor de kinderen zou kunnen zorgen. Nu zorgt Vahatra als moeder voor de andere kinderen, maar ze is zelf ook nog echt een kind. De kinderen worden zo goed mogelijk begeleidt en in de gaten gehouden door Honorine, maar het weeshuis hier is vol en overdag zijn de kinderen toch veel alleen. Een moederfiguur is wat ze nodig hebben. Het is niet zo gemakkelijk als het lijkt, de hulp geven. Je moet oppassen dat anderen niet jaloers worden en al zal je ieder kind direct van alles willen geven en het beste willen bieden dan kan dat nog niet omdat het er zo veel zijn. Er komen echt elke dag mensen aankloppen bij Honorine voor hulp..

Zondag 18 november

Vanmorgen lekker uitgeslapen tot half acht. Komt niet vaak voor dat ik tot zo laat blijf liggen, maar op zondag kan het wel. Honorine vertrekt om een uur of negen met alle kinderen naar de kerk. Het huis is dan de komende twee uur geheel leeg. Heel erg rustig is het dan. Na een mango en halve banaan als ontbijt heb ik een douche genomen. Daarna heb ik de was voor Anna en mijzelf gedaan, Anna heeft helaas nog last van hoofdpijn dus zal nog even rustig aan moeten doen vandaag. Na de lunch, macaroni met groenten en sardientjes na recept van Fahra de dochter van Honorine, ben ik naar het dorp gelopen voor ontbijt voor de kleuterklas voor morgenochtend. Tien pakken Gouty, twee biscuits voor ieder kind. Na terugkomst ben ik de droge was binnen gaan halen, de helder blauwe lucht en zon zijn vervangen door donkere wolken. Het zou elk moment kunnen gaan regenen. Om twee uur valt hier dan ook de regen met bakken naar beneden en daalt de temperatuur weer. Ik help met boontjes doppen voor lunch in de kantine morgen voor de kleuters, veeg Anna en mijn kamertje schoon, leg Honorine de ideeën voor tuintje voor, werk mijn blog en mails bij, zit nogmaals voor het geld gebogen over een schrift, help met schoonmaken van de Maniok voor vanavond en dan zit de dag vandaag er al bijna weer op.