Update 7 - MADAGASKAR

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Hierbij de derde werkweek en in het totaal al 6 week in Madagaskar

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Maandag 29 oktober

Ik heb vanmorgen na het opstaan een ontbijtje voor Anna klaar gezet en ben naar het kleuterschooltje gegaan samen met Honorine. We hebben de kleuters geholpen en hebben met ze gespeeld. Om tien uur ben ik even langs huis gegaan om te kijken hoe het met Anna ging. Ze had al wat ontbeten en haar medicijnen genomen. Tegen elf uur kwam Honorine langslopen met de kleuters en heb ik me weer bij hen gevoegd om nog te kunnen helpen met de afwas. Na de afwas ben ik terug gegaan naar huis. Honorine kwam met wat patatjes voor Anna naar boven. Na zelf ook wat te hebben gegeten ben ik naar de stad gegaan voor boodschappen voor Anna. Ik ben inmiddels de hele stad door geweest opzoek naar iets waar Anna misschien wel trek in heeft. Ze heeft op dit moment totaal geen eetlust, maar daarom ook geen energie. Uiteindelijk heb ik wat stokbrood, boter, chocoladepasta en koekjes gevonden. Verder heb ik het internetcredit van Anna bijgevuld, wat ook nog eens ontzettend lang duurde. Het koste al met al wat meer tijd dan gepland. In ieder geval heb ik deels gevonden naar waar ik op zoek was en hoop dat dit Anna wel een beetje smaken zal. Nu merk je wel dat het aanbod van de niet lokale producten wel gering is. Het kost ten eerste veel meer en je moet er dus de hele stad voor door, wil je iets van broodbeleg vinden of iets als koek. Na terugkomst in weeshuis is Anna zich eventjes een beetje gaan opfrissen onder de douche. Heb ik wat ORS en wat te eten voor haar klaar gelegd en ben nu dus even aan het typen voor de blog. Na drie uur wandelen door het dorp ben ik nu ook zelf best een beetje moe en zal ik vanavond maar op tijd naar bed gaan.

Dinsdag 30 oktober

Vandaag opgestaan, omgekleed, ontbeten, ontbijt voor Anna klaar gezet en onderweg naar het kleuterschooltje. Op het kleuterschooltje hebben de kinderen gewoon de les gevolgd. Om tien uur zou ik Anna even smsen of ze goed was opgestaan en dat ze de medicijnen niet moest vergeten. Ik kreeg niet veel later terug, dat ze inmiddels al twee keer had overgegeven en zich dus helemaal niet lekker voelde. Ik ben met de kinderen tot aan de kantine gelopen en ben daarna direct doorgegaan naar huis. Anna voelt zich nu ook nog eens misselijk, dus de kant dat er vandaag iets naar binnengaat zal klein zijn. Ze had ook totaal geen trek in de spullen die ik gister voor haar had gekocht, dus ben ik direct naar het dorp afgedaald voor wat yoghurt, waarvan ze dacht dat haar dat nog wel zal smaken. De zon brandde fel en ook ik merkte nu met ruim een week verkouden te zijn en gistermiddag de hele tijd op pad dat ik nu toch ook wel een beetje op was. Toen kwam ik ook nog die enge man uit het dorp tegen. Er zijn er weinig, eigenlijk is er maar één man hier in het dorp die echt vervelend gek is. Hij is volgens mij continu dronken en op alle vrouwen loopt hij af en hij is agressief en lelijk tegen anderen. Ik was net halverwege afgedaald toen ik heb de trap op zag lopen. Remi had al laten weten dat als wij hem tegenkomen we met een grote boog om hem heen moeten. Hij had mij al gezien en kwam snel naar boven lopen. Ik ben omgedraaid naar boven en ben via een ander paadje snel weer afgedaald. Nu maar hopen dat ik heb niet op de terugweg naar boven weer tegenkom. Na het kopen van de yoghurt en wat flessen wat liep ik weer terug en natuurlijk kwam ik die man weer tegen. Gelukkig waren er nu veel mensen op straat en had haar voor mij al een tik van een vrouw gekregen die die ook al lastig viel. Als blanke val ik dan natuurlijk wel op en hij kwam al mijn kant oplopen. Ik ben snel langs hem heen geglipt en hij werd al wat weggehouden door omstanders. Het is dan achteraf ook best grappig en vele moeten ook wel lachen, hij is echt gek. Toch kom ik heb liever niet tegen en al helemaal niet als ik alleen ben. Ik ben zo snel mogelijk verder doorgelopen naar huis. Anna was nog misselijk, maar een yoghurtje bleef er nu wel in en ook de medicijnen heeft ze niet veel later genomen. De rest van de middag heb ik niet veel voor haar kunnen doen. Ze heeft gelegen en meer kon ik ook niet voor haar doen. Zelf was ik nu ook echt op, van de vermoeidheid, de verkoudheid en alles. Ik ben rustig at op de kamer gebleven. Ik had ‘s middags echter nog geld willen gaan halen voor de spullen voor het kleuterschooltje en nieuw internetcredit, maar voelde me nu zelf ook zo beroerd dat ik niet nogmaals door de nu koude buitenlucht wilde gaan lopen. Na een beetje Cup a Soup voor Anna en mij, ben ik ‘s avonds om half 8 in bed gaan liggen. Om half 10 ‘s nachts werd ik echter zelf wakker van de misselijkheid. Na alles eruit te hebben gegooid was de misselijkheid wel over, maar heb toch erg onrustig geslapen.

Woensdag 31 oktober

Na een onrustige nacht slaap ging vanmorgen de wekker om half 7. Voelde me gelukkig niet meer misselijk, maar de energie was bij nu echt even op. Ik heb me toch omgekleed, want wilde eigenlijk wel gewoon rustig doorgaan vandaag. Ik voel me daar wat schuldig over tegenover Honorine. We zijn hier om haar te helpen, maar nu kan ook ik niks meer voor haar betekenen. Honorine liet dan ook weten dat ik nu maar beter zelf ook thuis kon blijven om het ergste voor te blijven. Ik heb inmiddels samen met Anna wat ontbeten. Zij heeft wel een goede nachtrust gehad en voor het eerst sinds dagen heeft ze trek in wat te eten. Hopen dat het bij haar nu eens over is en ze nu echt wat aansterkt. Ik ben begonnen aan het slikken van wat extra vitamine C tabletten en zolang ik me maar wat rustig houd gaat het wel. Het zou fijn zijn als ik het een beetje voor kan blijven. Vanmiddag zijn Anna ik zo beiden rustig in en rond onze kamer gebleven. Ik ben dit keer dan ook maar niet naar de stad afgedaald. Wel ben ik hard bezig geweest met het cadeau voor Honorine. Gelukkig waren we daar ruim een week geleden al mee begonnen en heeft een groot deel van de kinderen al een vlaggetje beschilderd. We hadden namelijk het idee voor de verjaardag van Honorine, 2 november, een slinger te maken waarbij elk kind uit het weeshuis een vlaggetje kon beschilderen. Uit een lakenzak hebben we vlaggetjes geknipt en ieder kind kon daar zijn of haar tekening of tekstje voor Honorine op schilderen. Wijzelf hebben de slinger beide wat bijgevuld met wat gekleurde vlaggetjes. Het is nog best een karwei al die vlaggetjes op het lint, dat we hebben gekocht hier, te zetten. En vrijdag is haar verjaardag al. S’Avonds echter maar weer vroeg op bed.

Donderdag 1 november

De eerste dag van de maand begint hier met een vrije dag. Dus alle kinderen van het weeshuis bleven thuis van school. Niet dat ze hier dan allemaal lekker lang blijven liggen, nee, hier zijn ze gewoon om 5 uur op. ’s Middags kwam er wederom een groep reizigers uit Nederland langs met de lunch. Het hele huis wordt dan nog eens extra schoongemaakt en vanaf ’s ochtends vroeg staat het grootste deel al in de keuken. Nu moet er voor nog eens extra veertien man, een lunch op tafel staan. Anna en ik zijn onze dag rustig begonnen en ikzelf heb het gevoel dat het dagje rustiger aan doen wel wat heeft geholpen. Nog niet helemaal fit, maar op de paracetamol kom ik de dag wel weer door ;) Wij hebben gezellig met de groep mee mogen eten en hebben ze daarna wat van het weeshuis laten zien. Nu de kinderen vandaag vrij zijn hebben ze nu de mogelijkheid voor de gasten te dansen. Toch weer een uur durend programma, maar het blijft leuk om alle kinderen zo te zien dansen. Anna nog wat moe van het ziek zijn en alles, nu rustig op de kamer gebleven, terwijl ik dan toch weer naar de stad moest. Ik moet hoognodig nieuw internetcredit kopen, credit voor de telefoon, water en we wilden nog een cakeje gaan halen voor Honorine haar verjaardag morgen. Natuurlijk had ik kunnen weten dat op zo’n dag de grotere winkels allemaal dicht zijn. Dus de helft van de boodschappen kon ik niet halen, maar een ik heb een mooi cakeje gekocht voor Honorine. Verder ben ik nog hard bezig geweest met de slinger. Dus ’s avonds toch best kapot, maar nadat de vlaggetjes boven de veranda hingen en de ballonnen waren opgeblazen konden ook wij naar bed.

Vrijdag 2 november

Vandaag dan dus de verjaardag van Honorine! Met het cakeje met aangestoken kaarsjes en de sjaal, die ik in Nederland al voor haar gekocht heb, hebben we haar beneden verrast. Verder was iedereen druk in de weer met het pakken van de spullen, want het komend weekend zullen wij doorbrengen in Ansirabe. Na het middageten zijn we met z’n alle, zo’n 43 in het totaal, in een bus gestapt. Hutje mutje op elkaar, maar toch maar voor zo’n twee uur, onderweg naar Remi haar verblijf. Dus rond een uur of 4 zijn we aangekomen in Ansirabe. Daar verblijven Honorine en de kinderen in een apart verblijf met slaapzalen. Anna en ik krijgen een kamer aangewezen, wat voor Anna in ieder geval wel prettig is, kan ze nog even goed aansterken. Voor iedereen gesetteld is, is het alweer tijd voor het avondeten. Anna en ik eten nu mee met Remi, Marc en Maiya. Lekkere pasta met groenten saus en fruit toe. Wel echt heel gezellig weer bij Remi en met Marc en Maiya.

Zaterdag 3 november

Vandaag hoefden Anna en ik gelukkig niet om half 6 te gaan joggen met de rest van de kinderen, die hier een heel programma hebben. Maar iets later na het ontbijt konden we natuurlijk helpen met de voorbereidingen. De vlaggetjes wederom opgehangen, de tafels klaar gezet en de spiesjes geregen voor de barbecue. Om een uur of 12 schoven we met z’n allen aan, aan lange tafels en na een speech voor Honorine mochten we beginnen aan het voorgerecht: wat gemarineerde groenten, wat kaas, een toastje pathé en een samosa met gehakt. Het hoofdgerecht bestaat uit spiesjes met groenten en zébu van de barbecue en kip en rijst. Als toetje kregen we fruitsalade. De kinderen allemaal voldaan en voor Honorine nog wat cadeaus. Voor de middag staat de ontmoeting met kinderen uit een ander weeshuis hier uit Ansirabe op het programma. Om een uur of drie kwamen zij aan. Na wat kennismaking spelletjes startte de muziek. Zowel beide groepen kinderen krijgen dansles en kunnen ook behoorlijk dansen. De hele middag hebben de groepen kinderen om en om hun dansen laten zien. Het blijft leuk om ze zo te zien dansen. Zowel de kleinere als de grote kinderen en zowel de meisjes als de jongens doen heel enthousiast mee. Zelf maar een beetje meedansend en meeklappend, want het is hier écht 3 november. Voor hier is het uitzonderlijk. Normaal is het hier nu warm en schijnt de zon, maar vandaag is het 3-november-écht-hollands weer! Regen, kou, wind.. Maar ondanks dit alles een vrolijke dag en vooral voor Honorine heel speciaal. Hier in Madagaskar is het vieren van de verjaardag al niet zo gewoon en Honorine heeft dan ook nooit zo haar verjaardag gevierd. Voor het eten gingen de kinderen van het weeshuis uit Ansirabe weer naar huis en na nog wat spelletjes, gezamenlijk wat te eten en een kampvuur toe, weer een beetje warm naar bed. Nog even de blog bijwerken. Morgen staat nog een heel programma met de kinderen van het weeshuis uit Ansirabe op het programma.

Zondag 4 november

Na een nacht vol koortsdromen en een nacht waarin ik wederom alles eruit heb moeten gooien. O ja, is het ook nog mijn verjaardag vandaag. Ik ben er echt helemaal niet mee bezig geweest. De afgelopen week druk bezig geweest met de voorbereiding van het feest van Honorine en het weekend weg. Maar  s ochtends mocht ik twee cadeautjes uitpakken van Anna en ook mijn moeder had een lief kaartje en mooie oorbelletjes ingepakt voor vertrek en ook heb ik nog een kaartje van vrienden meegekregen. Dus ondanks wat zwakjes van afgelopen nacht en totaal geen besef van dat het mijn verjaardag is, wel al verwend. Na het ontbijt staat er voor vandaag nog wat op het programma voor alle kinderen. ’s Ochtend begon met een voetbalwedstrijd tussen zowel de jongens van als de meisjes van beide weeshuizen. Beide wedstrijden werden door de kinderen van Stichting Madalief gewonnen en na de lunch werd hun plechtig een beker overhandigt. Niet veel na de lunch werd alles weer ingepakt en bereidde iedereen zich voor op terugkeer naar Ambositra. Behalve Anna en ik dan, want wij zullen in Ansirabe blijven tot donderdag om ook hier naar het kleuterschooltje te kijken en te kijken wat we hier zouden kunnen betekenen. Ikzelf heb inmiddels wel weer al mijn lunch eruit gegooid.. Ik zei vanmorgen al tegen Remi dat ik tot nu toe om en rond elke twee week alles er ’s nachts uitgooi en ik na een dagje wat zwakjes ik er weer ben. Als het hier bij blijft, dan is het geen probleem.. Maar nu heb ik toch echt een virusje te pakken en houdt het aan. Rond een uur of twee vertrokken alle kinderen en bleven wij in alle rust achter.  Aan het eind van de middag heb ik nog even met iedereen thuis kunnen Skypen. Echt fijn om iedereen dan even te kunnen horen. Verder heb ik me een beetje rustig gehouden: Met Maiya een spelletje gespeeld en voor het eten nog wat afleveringen van Buurman en Buurman. We waren allen van moe van het weekend. Na een klein beetje eten ’s avonds, dat er niet veel later weer uitkwam.. Met koorts en na een paracetamol op tijd mijn bed in.